- Opublikowano: piątek, 30, kwiecień 2021 10:15
W dniu dzisiejszym obchodzimy 81. Rocznicę Śmierci Majora Henryka Dobrzańskiego – herbu Leliwa, ps. „Hubal”. Urodził się 22 czerwca 1897 w Jaśle w rodzinie szlacheckiej z arystokratycznymi koneksjami, jako drugie dziecko Henryka Dobrzańskiego herbu Leliwa i Marii z hr. Lubienieckich. Po matce potomkiem starego arystokratycznego rodu Lubienieckich herbu Rola. Jego dziadkiem był Włodzimierz hr. Lubieniecki powstaniec z 1863 roku, a pradziadkiem Hipolit hr. Lubieniecki, oficer Powstania Listopadowego. Ojciec Henryka po mieczu pochodził z rodziny Dobrzańskich Dobra Szlachecka, potomkiem rodu Moszyńskich herbu Nałęcz; (…). Babka Henryka pochodziła z linii prymasowskiej Potockich herbu Pilawa (Złota). Była wnuczką Stanisława Potockiego i Franciszka Młokosiewicza. W drzewie genealogicznym rodu Dobrzańskich wśród przodków ‚Hubala’ pojawiają się Jerzy, Zańko i Dymitr – rycerze z Ułucza (XIV/XV wiek).
Henryk Dobrzański był oficerem kawalerii Wojska Polskiego, wspaniałym sportowcem/olimpijczykiem (jeździectwo), ostatnim polskim „zagończykiem”. Poległ wczesnym rankiem w zagajniku pod Anielinem w walce z Niemcami jako Dowódca Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego w czasie II wojny światowej. Razem z majorem w anielińskim zagajniku zginęli również kpr. Antoni Kossowski „Ryś” oraz koń majora „Demon”. Od 2016 roku Major Dobrzański jest Patronem Szkoły Podstawowej
w Dobromierzu.
Po śmierci Legendarnego Majora Hubalczycy wydali komunikat:
„Mjr Hubal nie żyje. Człowiek, który swój mundur polskiego żołnierza nałożony w 1914 r., ukochał ponad wszystko, nie zdjąwszy go ani razu, w nim został pochowany (…) Zginął człowiek, który swej przysięgi żołnierskiej nie złamał, honoru polskiego żołnierza nie splamił (…) Wiemy, że sami nie przywrócimy wolności, ale dla historii potrzebny jest dowód, że znalazł się w Polsce człowiek, który oparł się ogólnej psychozie strachu. Niech nasi następcy wiedzą, że nie wszyscy w tych tragicznych dla naszej Ojczyzny chwilach opuścili ręce, że był jeden, który honor żołnierza i Polaka cenił ponad życie”. Cześć Ich Pamięci!
Odznaczenia i wyróżnienia:
- Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari (1966, pośmiertnie)
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (nr 3822, 1921)
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z 14 września 2010 r. „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej”)
- Krzyż Niepodległości (1931)
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie (po raz 2, 3 i 4 w 1921)
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Odznaka II Brygady Legionów Polskich
- Odznaka Komendy Legionów Polskich
- Odznaka 2 Pułku Legionów Polskich
- Odznaka za niewolę węgierską „Huszt”
- Odznaka „Orlęta”
- „Krzyż wschodni”
- Gwiazda Przemyśla
- Tytuł „Honorowy Obywatel Miasta Jasła” – pośmiertnie (1997)
Robert Dzierzgwa
Więcej:
https://majorhubal.pl/index.php?d=strona_zyciorys
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |